" H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες."
Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Ελληνικού Συντάγματος

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

28 Nοεμβρίου 1940: Επέτειος μνήμης για τους 'Ελληνες πεσόντες στρατιώτες στο Βοδίνο Άνω Δρόπολης

27 Νοεμβρίου του 1940. Οι Έλληνες φαντάροι του 40ου  Συντάγματος Ευζώνων ξεκίνησαν από την Καστάνιανη, πέρασαν την Κοσοβίτσα προς την Πέπελη και το βραδάκι έφθασαν στην Αγία Παρασκευή του Βοδίνου. Έπρεπε πάση θυσία να πιάσουν τον λόφο στρατηγικής σημασίας (λόφος που λέγεται και μπαλκόνι της Δρόπολης),  για να ελέγχουν τις κινήσεις των Ιταλών προς πάσα κατεύθυνση και να καθορίζουν συντεταγμένες για το πυροβολικό τους. Αφού πρωτίστως τους προαπάντησε η δημογεροντία του χωριού προτίμησαν να μη μοιραστούνε στα σπίτια αλλά για τυχών απρόοπτα να στρατοπεδεύσουν στην εκκλησία.

     Σαν να προμάντευαν το κακό. Την ίδια νύχτα Ιταλικός λόχος, που φαίνεται είχε παρακολουθήσει τις κινήσεις τους, μέσα από την Κλεισούρα στα βόρεια του χωριού ανηφόρησε στην αθέατη πλευρά του λόφου και στρατοπέδευσε περίπου 200 μ. απέναντι της εκκλησίας, κεκαλυμμένος από μαντρότοιχο, απόμερα του χωριού και καμουφλαρισμένος από πυκνή βλάστηση.

     28 του Νοέμβρη. Ξημερώνοντας, ριπές από πολυβόλα και τουφεκιές προς την εκκλησία, ανταπάντηση από τους Έλληνες που αιφνιδιάσθηκαν και το τουφεκίδι άναψε για καλά. Ελιγμοί από τους Έλληνες και μετά αρκετού χρόνου φθάσανε στον μαντρότοιχο, τώρα αντιμέτωποι με τους Ιταλούς. Τρεις οι πεσόντες εκ μέρους των Ελλήνων. Ο Ιωάννης Μπουραντάς από το Κομπότι Άρτας, ο Χρήστος Στάμου από τα Άγναντα και ο Στέφανος Γραβιάς από τον Καταρράχτη. Τρεις σκοτωμένους άφησαν πίσω τους και οι Ιταλοί αφού τράπηκαν σε άτακτη φυγή.




     Οι πεσόντες ενταφιάστηκαν στην δυτική πλευρά της εκκλησίας με όλες τις τιμές και κατ’ εντολή του Έλληνα αξιωματικού οι χωριανοί ενταφίασαν και τους Ιταλούς στην τοποθεσία που είχαν σκοτωθεί. Μετά από σχεδόν μήνα που οι Εύζωνοι  απομακρύνθηκαν από το χωριό  οι χωριανοί τίμησαν τους πεσόντες με λιθόκτιστο τάφο και σκαλιστά τα ονόματα τους. Από τις Βοδινιώτισες μανάδες ποτέ δεν τους έλειψε το μοιρολόγι όταν κλαίγανε τους δικούς τους, τα κεριά, τα τρισάγια, τα μνημόσυνα σ’ επετείους, σαν να ανέμεναν να αναστηθούν όπως και ο θρύλος για τον «μαρμαρωμένο βασιλιά». 
Αυτό μέχρι το 1967 που καταργήθηκε η θρησκεία, καθώς μετά «Θεός φυλάξει».

     Ήρθε όμως το 1990 και η ψυχή του Βορειοηπειρώτη ευαίσθητη. Έγινε ξανά ο γκρεμισμένος τάφος με
χρήματα του κατοικούντα στην Αθήνα Μιχάλη Λαχανά, διακοσμήθηκε με μπρούτζινο σταυρό και καντήλα, γράφηκαν ξανά τα ονόματα των πεσόντων. Παράλληλα από το 1995 με άρθρα στην εφημερίδα «ΣΕΛΛΑΔΙΤΙΚΑ ΝΕΑ» (μετοίκων στην Αθήνα από τους Σελλάδες Κομποτίου) άρχισε και η αναζήτηση της ταυτότητας τους, ενδιαφέρον στο Υπουργείο Αμύνης όπου βρέθηκαν τα στοιχεία τους, αλλά η επίσημη πολιτεία στου «κουφού την πόρτα».


    

Προσφέρθηκε όμως ανεψιός, φέρων και το όνομα, του πεσόντα Μπουραντά από το Κομπότι, ο οποίος σαν να γαλήνεψε τις ψυχές τους. Ανέβηκε στο Βοδίνο το 2009, αντικατέστησε τον τάφο με ολόκληρο σκαλιστό μνημείο και στις 28 του Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς (ημέρα μνήμης του σκοτωμού των πεσόντων) οργάνωσε μια ανεπανάληπτη τελετή, όντας παρών οι ανώτεροι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες της Άρτας και της ιδιαίτερης πατρίδας των πεσόντων, της προξενικής αρχής και της Ιεράς Μητρόπολης Αργυροκάστρου, παρών και πλήθος κόσμου από το Βοδίνο και τα περίχωρα. Τελετή μνήμης που οι Βοδινιώτες και οι συγγενείς των πεσόντων την επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο στις 28 του Νοέμβρη.
"ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ"

Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του Βοδίνου και ο μνημιακός τάφος των Αρτινών πεσόντων.
    
 Είπα πιο πάνω «σαν να γαλήνεψαν οι ψυχές τους» επειδή η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε. Ακριβώς πίσω από την εκκλησία μένουν ενταφιασμένα τα οστά ενός άλλου πεσόντα, του Δημήτρη Τσίχλα που όντας τραυματισμένος σε άλλο πεδίο μαχών μεταφέρθηκε και ξεψύχησε στο Βοδίνο. Δυστυχώς τα ίχνη του τάφου δεν εξερευνήθηκαν και η επίσημη πολιτεία κωφεύει. Όπως κωφεύει εδώ και 75 χρόνια για την εύρεση των οστών των περίπου 10.000 φαντάρων που ανεμοδέρνονται στα βουνά και τους λόφους της Βορείου Ηπείρου.

     Ως ευαίσθητοι Βορειοηπειρώτες για την αναγνώριση των θυσιών υπέρ πατρίδας δικαιούμαστε να κρίνουμε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για το ότι διαχρονικά δεν έπραξαν το χρέος τους. Ας ελπίσουμε ότι θα το πράξει η σημερινή κυβέρνηση.

Αιωνία η μνήμη των Ελλήνων φαντάρων που έπεσαν πολεμώντας ηρωικά στο Βοδίνο της Πάνω Δρόπολης.


Τηλέμαχος Λαχανάς
το άρθρο διαβάσαμε εδώ
τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες (από την εφημερίδα) είδαμε  στο δημοσίευμα από την εφημερίδα "ΑΓΝΑΝΤΑ ΑΡΤΑΣ",  εδώ



Στη μάχη του χωριού Βοδίνο, τραυματίστηκαν ακόμα και οι παρακάτω στρατιώτες από τα χωριά της Άρτας και του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας:

1) ο λοχίας του 6ου λόχου, Παπαχρήστου Ιωάννης του Δημητρίου, κλάσεως 1929, από το

χωριό Γρετσίστα Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

2) ο δεκανέας του 6ου λόχου, Τσιρώνης Ελευθέριος του Γεωργίου, κλάσεως 1938, από το

χωριό Χώσεψη Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

3) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Λαγός Ιωάννης του Κωνσταντίνου, κλάσεως 1938, από το

χωριό Πέτα Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

4) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Μιχαλόπουλος …….. (αδιάγμωστο όνομα) του Αλεξάνδρου, κλάσεως

1937, από το χωριό Νησίστα Παλαιάς Ελλάδος, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου.

5) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Μάρας Γεώργιος του Κωνσταντίνου, κλάσεως 1933, από το

χωριό Νησίστα Παλαιάς Ελλάδος, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

6) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Κωστάκης Ευάγγελος του Δημητρίου, κλάσεως 1933, από το

χωριό Άγναντα Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

7) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Πρέντζας Χρήστος του Σπυρίδων, κλάσεως 1936, από το

χωριό Νησίστα Παλαιάς Ελλάδος, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

8) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Κασβίκης Γεώργιος του Γεωργίου, κλάσεως 1939, από το

χωριό Περδικάκι Βάλτου, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

9) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Ζαρμακούπης Κωνσταντίνος του Φωτίου, κλάσεως 1936,

από το χωριό Σύντεκνο Βάλτου, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

10) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Βασίλας Κωνσταντίνος του Χρήστου, κλάσεως 1936, από το

χωριό Φλωριάδα Βάλτου, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

11) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Καραγιάννης Ιωάννης του Ηλία, κλάσεως 1930, από το

χωριό Λειψώ Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

12) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Παππάς Κωνσταντίνος του Γεωργίου, κλάσεως 1936, από το

χωριό Αγία Παρασκευή Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

13) ο στρατιώτης του 6ου λόχου, Ρουμελιώτης Λεωνίδας του Χρήστου, κλάσεως 1934, από το

χωριό Μεσούντα Άρτας, τραυματίστηκε στις 28 Νοεμβρίου στο ύψωμα Βοδίνο.

αναλυτική περιγραφή της μάχης, θα διαβάσετε εδώαπό όπου πήραμε και τα ονόματα όσων τραυματίσθηκαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια που συκοφαντούν κάποιο πρόσωπο, που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς κλπ.

Προσωρινά ενεργοποιήθηκε η προ-έγκριση επειδή υπήρξαν κρούσματα προσβλητικής συμπεριφοράς και οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του ιστολογίου μας.
Για τον ίδιο λόγο λόγο ενεργοποιήσαμε να σχολιάζουμε μόνον όσοι έχουν προφίλ.

Γράψτε το σχόλιό σας και απλά περιμένετε λίγες ώρες μέχρι να το δείτε δημοσιευμένο.

Σχόλιο που τηρούν στοιχειώδη κανόνες ευπρέπειας είναι αυτονόητο ότι αποτελούν αφορμή διαλόγου και ουδέποτε θα λογοκριθούν.

Ανώνυμα σχόλια που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα ίδια χωρίς να προσθέτουν κάτι στην συζήτηση ενδέχεται να διαγραφούν για την διαφύλαξη της ποιότητας. Τα σχόλια δεν είναι πεδίο στείρας αντιπαράθεσης αλλά προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.